PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH

Ile wynosi quam primum? - o. Franciszek J. Connell CSsR

Pytanie: Zgodnie z Kanonem 770 niemowlęta katolików powinny być ochrzczone najszybciej jak to możliwe. Jak należy interpretować zwrot „najszybciej jak to możliwe” (quam primum) w konkretnych miarach czasu?

Odpowiedź: Teologowie różnią się znacznie w próbach określenia konkretnego odstępu czasowego, w jakim dziecko katolickich rodziców musi zostać ochrzczone, aby spełnić wymóg wyrażony w Kanonie 770, który stanowi, iż sakrament powinien być udzielony quam primum. Niektórzy byli przekonani, że opóźnienie dłuższe niż trzy dni byłoby naruszeniem tego prawa; inni zaś skłaniali się ku opinii, że niezależnie od długości opóźnienia rodzice nie są winni grzechu ciężkiego, chyba że dziecku zagraża śmierć lub obowiązuje szczególne zarządzenie diecezjalne dotyczące terminu, w jakim należy udzielić sakramentu. Uważam, że dziś większość teologów uznałaby ów pierwszy pogląd za zbyt sztywny, a drugi za zbyt luźny. Jako że Kodex [Prawa Kanonicznego] wymaga od proboszczów i xięży, aby upominali wiernych o obowiązku ochrzczenia dzieci najszybciej jak to możliwe — przy czym określenie konkretnego terminu jest zdecydowanie pożądane — myślę, że xiądz może zasadnie ustalić okres trzech tygodni jako najdłuższy, w którym Chrzest można opóźnić bez popełnienia jakiegoś (co najmniej lekkiego) grzechu, oraz dodatkowo, iż opóźnienie o kolejny tydzień (z wyjątkiem uzasadnionego powodu) sprowadzi na rodziców grzech ciężki. Oczywiście, jeśli dziecku grozi śmierć, sakramentu należy udzielić natychmiast, a jeżeli lokalny ordynariusz wydał w takiej sprawie zarządzenie, należy go przestrzegać. Należy wspomnieć, że w swojej niedawnej decyzji Święte Oficjum podkreśliło [ważność] odnoszącego się do omawianej tu sprawy przepisu Kodexu, wyrażając przy tym ubolewanie, że wielu katolików niepotrzebnie opóźnia Chrzest dzieci, przekraczając rozsądny termin.
Wyznanie grzechów popełnionych przed przyjęciem Chrztu

Pytanie: Jeśli dorosły nie był ochrzczony i ma otrzymać ów sakrament teraz, czy wymagana jest spowiedź z popełnionych dotychczas grzechów?

Odpowiedź: Grzechy popełnione przed Chrztem nie są objęte sądowniczą władzą kluczy Kościoła, wyrażaną przez sakrament pokuty. W konsekwencji grzechy te nie mogą stanowić dostatecznej podstawy dla spowiedzi i rozgrzeszenia. Ktoś, kto nigdy nie został ochrzczony, nie jest zobowiązany, a nawet nie wolno mu, przystąpić do spowiedzi z popełnionych wcześniej grzechów, jako aktu sakramentalnego, przed otrzymaniem sakramentu Chrztu. Oczywiście, jeśli nawrócony pragnie wyznać dotychczasowe przewinienia, zwłaszcza popełniane notorycznie, aby zasięgnąć porady xiędza, może tak uczynić. Powinien jednak być wyraźnie poinformowany, że Chrzest przyjęty w sposób ważny — tj. z wiarą i żalem za grzechy (co najmniej niedoskonałym1) — zmywa wszystkie grzechy oraz cały ciężar wynikających z nich kar.

tłumaczenie: Dawid Świonder

Za: „Adsum” (biuletyn Seminarium Matki Bożej / Mater Dei Seminary) z maja 2008 r.

Powrót